Lenteplèin.

[ZaunköniG]

.



Wolkrose en luchtblauw, bloeien voór de huizen

Tengere lychnis en vergeet-mij-niet.

Van de olmen komt, wen 't windevleugje vliedt,

Een bloesemregen vleuglend nedersuizen.



't Is of een spelende engel bloeien liet,

Hoog boven 't plein waar de olmenlanen kruisen,

Lichtrose lychnis, teedre wolkenpluizen

In 't bleek vergeet-mij-nieteblauw verschiet.



En langzaam wandelt, in smaragdenregen

Van olmenbloesem, dragend voór zich uit

Een blonden korf vol blanken leliezegen,

Ter Mei-kapel, waar 't engelklokje luidt,

Een meisje in 't wit, op lichte lentewegen,

Een lelie Gods, een ranke lentebruid.