03.08.2012, 09:35
- ‘Ik zal u zalven met mijn zachtheid, laven
U met mijn liefde, u wiegen met mijn woord,
U geven blij de bloem, die mij bekoort,
U 't brood des levens brengen, als de raven
Elias, zoo dat géen uw droom verstoort.
In donkre grot van eenzaamheid begraven
Leef ik met u, al dreunt van verre 't draven
Der menschendrommen naar hun einddoel voort.’
O liefde is heilig, wee wie haar verstooten!
Wij hebben elk een ander pad begaan,
Vervreemd voor eeuwig, elk alleen vergoten,
Ten hemel schreiend, meengen stillen traan.
Vergeten niet, begrijpen doen de grooten -
En, bleek van meelij, zie 'k uw zondë aan.
U met mijn liefde, u wiegen met mijn woord,
U geven blij de bloem, die mij bekoort,
U 't brood des levens brengen, als de raven
Elias, zoo dat géen uw droom verstoort.
In donkre grot van eenzaamheid begraven
Leef ik met u, al dreunt van verre 't draven
Der menschendrommen naar hun einddoel voort.’
O liefde is heilig, wee wie haar verstooten!
Wij hebben elk een ander pad begaan,
Vervreemd voor eeuwig, elk alleen vergoten,
Ten hemel schreiend, meengen stillen traan.
Vergeten niet, begrijpen doen de grooten -
En, bleek van meelij, zie 'k uw zondë aan.