Herfst - Had milde Mei geen meelij met mijn klachten

[ZaunköniG]

Herfst.


Had milde Mei geen meelij met mijn klachten

- Die langverbeide, wen de sneeuw nog viel -

Zal zoele Zomer nu mijn leed verzachten,

Met roze-aromen zalven zoet mijn ziel?



Neen, Zomer hoont mij met zijn bloemenprachten,

Belovend ál, voor mij toch winterschriel.

Nu wil ik stil op heldren Herfst maar wachten.

Ik zie hem wenke' op 't wentlend zonnewiel.



De handen koel vol blauwbedauwde trossen

En purpren wijnloof in het gouden haar,

Betreedt hij zingend blij den bladerrossen

Bezonden grond en heel de lucht wordt klaar. -

Kom, heil'ge Herfst, mij van mijn leed verlossen

En vlij mij neder op uw looverbaar.