31.07.2012, 09:08
.
De bleeke boomen rillen langs de bermen,
Door wuften Zomer wreed alleen gelaten.
Zij heffen zacht hun kranke smartgelaten
Naar 't koude blauw, of Zon zich wilde ontfermen.
O woeste Wind! wat doet zoo boos u haten
Die goede boomen? hoor hun treurig kermen,
Wen, scheurende af den schat dien zij beschermen,
Gij ruw hen dwingt hun blaadren los te laten.
Van pril smaragd tot jubelhel oranje,
Trotsch op hun tooi als op hun pluimen, pauwen,
Stonden zij fier, kastanje bij kastanje.
Nu zieklijk-geel en deerlijk om te aanschouwen,
Geen dreve meer, maar ijle wegefranje... -
Wind, streel hen teêr! voel eerbied voor hun rouwen!
De bleeke boomen rillen langs de bermen,
Door wuften Zomer wreed alleen gelaten.
Zij heffen zacht hun kranke smartgelaten
Naar 't koude blauw, of Zon zich wilde ontfermen.
O woeste Wind! wat doet zoo boos u haten
Die goede boomen? hoor hun treurig kermen,
Wen, scheurende af den schat dien zij beschermen,
Gij ruw hen dwingt hun blaadren los te laten.
Van pril smaragd tot jubelhel oranje,
Trotsch op hun tooi als op hun pluimen, pauwen,
Stonden zij fier, kastanje bij kastanje.
Nu zieklijk-geel en deerlijk om te aanschouwen,
Geen dreve meer, maar ijle wegefranje... -
Wind, streel hen teêr! voel eerbied voor hun rouwen!