![]() |
J. Perk: Aan Mathilde 033 - Druckversion +- Sonett-Forum (https://sonett-archiv.com/forum) +-- Forum: Sonett-Übersetzungen und -Nachdichtungen (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=11) +--- Forum: Niederländische & Flämische Sonette und Africaans (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=22) +---- Forum: Autoren der Achtziger (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=374) +----- Forum: Jacques Perk (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=238) +----- Thema: J. Perk: Aan Mathilde 033 (/showthread.php?tid=5233) |
J. Perk: Aan Mathilde 033 - ZaunköniG - 07.06.2024 Jacques Perk 1859 - 1881 Niederlande Mathilde 033 Uchtendgroet De hemel vlamt; de blonde dageraad Rijst uit die rotsen, en vervult met geuren Het dal, dat zich in gloed van rozen baadt, En zwelgt in frisschen dauw en gouden kleuren. Gegroet, gij bergen in uw pronkgewaad En zomerhoogtij-dos! Uw kammen beuren Het hart omhoog, dat voor de Schoonheid slaat, En uit de roos, Natuur, wil honig puren. Vaarwel nu, zandig strand en wilgenplassen, Mijn vaderland, dat ik daar achterlaat, Waar lisschen en... vergeet-mij-nieten wassen! Geloof niet, dat ik, van u verre, u smaad Ik, in den vreemde alleen, haat uw moerassen, Zooals ik vriend en maag en ouder haat! Morgengruß Der Himmel brennt. Das blonde Sonnenrad steigt aus den Bergen und ist freudig hold dem Tal. Es speist aus Rosenglut ein Bad und schwelgt in frischem Tau und warmem Gold. Seid mir gegrüßt in eurem Prachtgewand, Berge im Hochzeitsschmuck! Die Gipfel heben das Herz empor, der Schönheit zugewandt, und jede Rose will mir Honig geben. Ich lass nun Sandstrand, Weiden, Tümpel sein; Lebwohl, mein Vaterland, von dem ich gehe, Wo Iris und Vergissmeinnicht gedeih'n. Glaub nicht, dass ich dich aus der Ferne schmähe Alleen mehr schätze als deinen Morast. An alten Freunden weißt du, was du hast. . |