![]() |
143 Quand'io v'odo parlar sí dolcemente - Druckversion +- Sonett-Forum (https://sonett-archiv.com/forum) +-- Forum: Sonett-Archiv (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=126) +--- Forum: Sonette aus romanischen Sprachen (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=857) +---- Forum: Italienische Sonette (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=821) +----- Forum: Italienische Autoren P (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=1409) +------ Forum: Francesco Petrarca (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=852) +------- Forum: Aus dem Canzoniere (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=879) +------- Thema: 143 Quand'io v'odo parlar sí dolcemente (/showthread.php?tid=13441) |
143 Quand'io v'odo parlar sí dolcemente - ZaunköniG - 02.04.2007 143 Quand'io v'odo parlar sí dolcemente com'Amor proprio a' suoi seguaci instilla, l'acceso mio desir tutto sfavilla, tal che 'nfiammar devria l'anime spente. Trovo la bella donna allor presente, ovunque mi fu mai dolce o tranquilla ne l'habito ch'al suon non d'altra squilla ma di sospir' mi fa destar sovente. Le chiome a l'aura sparse, et lei conversa indietro veggio; et cosí bella riede nel cor, come colei che tien la chiave. Ma 'l soverchio piacer, che s'atraversa a la mia lingua, qual dentro ella siede di mostrarla in palese ardir non ave. RE: 143 Quand'io v'odo parlar sí dolcemente - ZaunköniG - 19.08.2024 Übersetzung von Karl Förster 1784 – 1841 CXLIII. Hör ich so süß euch sprechen und erzählen, Wie’s Amor nur den Seinen gibt, gleich fange Ich an, zu glühn in meines Herzens Drange, Daß es entflammen müßt erloschne Seelen. Dann will die schöne Herrin auch nicht fehlen; Ich seh sie nahen, hold in Blick und Gange, Die oftmals mich, statt mit der Glocken Klange, Mit Seufzern wecken und den Schlaf mir stehlen. Ihr Haar seh ich im Wind zerstreut; sie kehret Sich um nach mir, und also zieht sie drinnen Im Herzen ein, als die den Schlüeel führet. Das Übermaß nur des Entzückens wehret Der Zung und weiß den Mut nicht zu gewinnen, Laut zu verkünden, wie sie drin regieret. . |