Sonett-Forum

Jacques Perk
1859 - 1881 Niederlande

An Mathilde

Madonna (XVIII)

Hoe minzaam heeft uw koozend woord geklonken,
Uw zilvren woord, maar àl te goed verstaan!
'k Zag in uw oog een glimlach en een traan,
Blauw bloempje, waarin morgenparels blonken;

Gij wijst mij naar de Moedermaagd, ik waan
Mij in aanbidding voor haar weg - gezonken....
Daar voel ik me eindeloozen vreê geschonken:
Ik zie naar háár - Mathilde, ú bid ik aan:

Gij, die de Moeder mijner liefde zijt,
Zijt Moeder Gods, want God is mij de Liefde:
U zij mijn hart, mijn vlammend hart gewijd!

Een kerk rijst allerwegen aan uw zij -
O, deernisvolle ziel, die niemand griefde,
O, mijn Madonna! bid, o, bid voor mij!



Madonna

Wie lieblich mir die Koseworte klingen;
Dein Silberwort war zu gut zu versteh'n!
Ich sah in deinem Auge Lächeln sowie Trän',
Blaublümchen, worin Morgenperlen blinken;

Du weist mich auf die Muttermagd - und dann
bin ich in Anbetung schon hingesenkt.
Ich fühle mich unendlich reich beschenkt:
Ich sehe dich, Mathild'! Dich bet' ich an!

Ihr, die die Mutter meiner Liebe seid,
seid Mutter Gottes; Gott ist meine Liebe.
Dir sei mein Herz, mein flammend Herz geweiht!

Oh, eine Kirche steigt allzeit um dich,
oh Gnädige, die niemanden betrübe,
Madonna mein, sprich ein Gebet für mich!