Sonett-Forum

Vanmorgen liggend in mijn kuische bed -

ik rechte me juist ‘zooals een dièr dat doet’ -

werd daar mijn kamer vol lawaai gezet

door een Viking met een Stetson of and're hoed.



't Voorbije feest had me wat soezerig gemaakt,

ik droomde nog van Pola's blos en kin

en hoe een mensch, die 'm lichtlijk heeft geràakt

eerst van het leven vindt de èenig-ware zin.



Dit alles is maar nonsens; wat ik zeggen wou

in de terzinen van dit sof-sonnet

heb ik het goed-bedoeld uiteen-gezet:



voortreffelijk was weerom de hane-staart;

ik wensch Jan Franken en zijn lieve vrouw

‘Meeresstille und glückliche Fahrt!’