Sonett-Forum

Normale Version: In dezen nacht kan ik den slaap niet vinden,
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
In dezen nacht kan ik den slaap niet vinden,

al is de wereld en haar euvelmoed vèr af

van deze stilte, als een lang gesloten graf,

die mij hier in haar windselen wil binden.



Ik sloot zooeven deuren nog en blinden

en dacht voldaan toen mij het koele bed omgaf -

vèr op een erf klonk van een hond het waaksch geblaf -

geen sterv'ling ongenood zal mij hier vinden.



Hoe is het dan dat, onverhoeds bevangen

door 't zelf-gekozen lot en het barbaarsch gelag

van de ontzinden daarginds, ik toch niet voorzag

te moeten strijden tegen het verlangen

te kennen wat hen drijft naar d'ondergang en

dat ik deswege waak tot aan den nieuwen dag.