Sonett-Forum

Normale Version: Pastorale
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
‘Pastorale’

Jongen, onder deez' herfstlijk-schoone luchten

stond je brandend in je blauwe boezeroen,

en de wilde winden dansten dolle kluchten

tot een vreemde vreugd aan deze rijken noen.



Maar ik zag U ruig en ruw ontwrongen

aan den akker, waar Uw wil gebiedt,

en de rhythmen der oneindigheden zongen

't Uwen roem hun harten-teeder lied...



Zooveel trage tochten trok mijn leven,

hoeveel reizen keerde 't moedloos weer? -



O, geen avond heeft mij ooit geschonken

de bezinning Uwer schoonheid, droom-doorweven,

in den storm der blaren, dwaas en dronken,

rijzend krachtig voor 's Herfsten bàr begeer!