26.11.2018, 11:20
.
Een schilder moest in 't bosch bij 't werk zich bukken...
Een keizer zag 't: de keizer had koliek:
Het gras was nat. De keizer zegt: 'k Ben ziek:
Mijn schoen is los: de veter brak aan stukken.
De kunstenaar denkt: o wee, weer keizersnukken;
Maar voegt er bij: Al is de zaak kritiek,
Rijg op mijn rug: - ik zie hier geen publiek...
De keizer reeg en zonder ongelukken.
Maar, ach, helaas! langs donkere kronkelwegen
Sluipt aan een satyr: tilt den horrelvoet
Tot 's kunstenaars rug en geeft er vuile vegen.
Een kleine vloo, die niemand kwaad nog doet,
Ziet 't aan, springt toe, prikt, zuigt terdegen
En roept: Het smaakt dat warme kunstnaarsbloed!
Een schilder moest in 't bosch bij 't werk zich bukken...
Een keizer zag 't: de keizer had koliek:
Het gras was nat. De keizer zegt: 'k Ben ziek:
Mijn schoen is los: de veter brak aan stukken.
De kunstenaar denkt: o wee, weer keizersnukken;
Maar voegt er bij: Al is de zaak kritiek,
Rijg op mijn rug: - ik zie hier geen publiek...
De keizer reeg en zonder ongelukken.
Maar, ach, helaas! langs donkere kronkelwegen
Sluipt aan een satyr: tilt den horrelvoet
Tot 's kunstenaars rug en geeft er vuile vegen.
Een kleine vloo, die niemand kwaad nog doet,
Ziet 't aan, springt toe, prikt, zuigt terdegen
En roept: Het smaakt dat warme kunstnaarsbloed!