Sonett-Forum

Normale Version: Niet voor kinderen
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

Het morgenlicht werpt koesterende stralen

Op zacht satijnen krop van 't tweetal duiven,

Dat, met bevallig opgestoken kuiven,

Op 't muurtje rustig adem zit te halen...



Op versch gesneden druiven in de schalen,

Op 't vlindertal dat eensklaps aan komt wuiven,

Om als een wolk de vruchten te overstuiven

En op 't gezicht zich kosteloos te onthalen.



Een knaapje komt: hem is 't muziek voor de ooren

Dat duifgekir; die druiven zullen monden,

En 't vlindervlerkje is wellust voor zijn oogen...



Het grijpt.. het grijpt.. Maar 't stofgoud gaat verloren,

De dauwdrop valt, de druiven zijn geschonden,

En 't kirrend duifje is elders heengevlogen.