Sonett-Forum

Normale Version: Vanhoutte, August: Genade, nacht, genade, word toch koel
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
August Vanhoutte
1889 - 1936 Niederlande




Genade, nacht, genade, word toch koel

En heet de krekels minder luid te zingen,

Bedaar de worken in hun zwoele poel

En vaar zacht aan met kille suizelingen!

Ik hijg, ik smacht, ik keer, ik wend, ik woel

En wil den stuggen slaap tot mildheid dwingen,

Maar mijn hart jaagt al luider en ik voel

Mijn angstig bloed zich door mijn polsen wringen.



Beklemd lig ik in maffe duisternis

En, wijl ik koortsig wentel op de sponde,

Reik ik de klamme hand en tast in 't ronde.



Wat of ik zoek, ach, wist ik wat het is

Dat ik begeer? - 't Is of mijn diepste wezen

Hunkert naar iets, waarvoor ik tevens vreeze!