20.08.2012, 06:37
E. du Perron
1899 - 1940 Indonesien / Niederlande
De Douairiere.
Een ronde schelp gelijk op een verlaten strand
staat dagelijks aan 't eind van een der lange lanen,
in glanzende peignoir met bloemen flamboyant,
mevrouw de Barones van Vueren tot Terlasne.
Haar breede boezem hoog, gespierd de kleine hand,
houdt zij chauffeur en tuinman zelfs in rechte banen,
en maakt, met hare drie-en-tachtig jaar, te schand
de booze geesten die haar wormstekig wanen.
Zij heeft een zilvren maag en eet slechts groente en ooft,
maar leest nog zonder bril en vult haar krullig hoofd
met beurtlings Paul de Kock en Het Toekomstig Leven.
Zij heeft nooit aan de Min of aardsch Geluk geloofd,
maar heeft geschreid toen de Baron haar werd ontroofd
en in een klaren stijl haar testament geschreven.
1899 - 1940 Indonesien / Niederlande
De Douairiere.
Een ronde schelp gelijk op een verlaten strand
staat dagelijks aan 't eind van een der lange lanen,
in glanzende peignoir met bloemen flamboyant,
mevrouw de Barones van Vueren tot Terlasne.
Haar breede boezem hoog, gespierd de kleine hand,
houdt zij chauffeur en tuinman zelfs in rechte banen,
en maakt, met hare drie-en-tachtig jaar, te schand
de booze geesten die haar wormstekig wanen.
Zij heeft een zilvren maag en eet slechts groente en ooft,
maar leest nog zonder bril en vult haar krullig hoofd
met beurtlings Paul de Kock en Het Toekomstig Leven.
Zij heeft nooit aan de Min of aardsch Geluk geloofd,
maar heeft geschreid toen de Baron haar werd ontroofd
en in een klaren stijl haar testament geschreven.