Sonett-Forum

.

Kind, dat ik heel mijn liefde schonk,

Dat ik o niets, niets heb onthouden

Van mijner teederheid diep-gouden

Gloed die door mijn zielswouden blonk;



Mijn vreugd: geen zaalger zang verklonk,

Mijn smart: geen klaarder paarlen dauwden -

Blij-argloos schreedt ge door mijn wouden...

En gingt, waar schooner schijn u wonk.



Eéns zal dier liefde heerlijkheid

Stil als een ver visioen verglijen,

Schoon Lief, voor uw droom-droeven blik;



Dan zult ook gij in eenzaamheid

Om een verloren liefde schreien,

Wetend dat geen u zóó liefhad als ik.