18.08.2012, 17:13
Frank van Maerle
fl. 1901
Een nacht-geboren bloem, nauw uitgebroken;
- En de ochtend kwam, toen steeg de zuiv're zon
En blad na blad is trillende ontloken -
Reikend naar 't licht dat géen bereiken kon;
Zoo is mijn ziel, waar nu is uitgebroken
Een blijheid groot om uwer liefde zon,
Die heeft zóo schoon mijn diepste zijn ontloken,
En droefnis dat 'k u niet bereiken kon.
Maar zoo als 's werelds licht rijst eiken dag
Opnieuw en vloeit nieuw leven en verlangen
In iedre bloem die 's nachts het hoofd liet hangen;
O Lief mijn Lief! geen dag dat 'k u niet zag,
O mijner ziele zon! zoo rijst gestadig
Uw licht en loutert mijn droefnis genadig.
fl. 1901
Een nacht-geboren bloem, nauw uitgebroken;
- En de ochtend kwam, toen steeg de zuiv're zon
En blad na blad is trillende ontloken -
Reikend naar 't licht dat géen bereiken kon;
Zoo is mijn ziel, waar nu is uitgebroken
Een blijheid groot om uwer liefde zon,
Die heeft zóo schoon mijn diepste zijn ontloken,
En droefnis dat 'k u niet bereiken kon.
Maar zoo als 's werelds licht rijst eiken dag
Opnieuw en vloeit nieuw leven en verlangen
In iedre bloem die 's nachts het hoofd liet hangen;
O Lief mijn Lief! geen dag dat 'k u niet zag,
O mijner ziele zon! zoo rijst gestadig
Uw licht en loutert mijn droefnis genadig.