Sonett-Forum

Normale Version: Uit langen zomerdag van zonne blind
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Uit langen zomerdag van zonne blind

Beurt de aard haar groen en korenblond gelaat

Naar 't innig licht dat al de heemlen bindt

In schaduwloos verheerelijkten staat.



In 't ademloos geblaêrt roert de avondwind.

En in de oneindigheid die opengaat

Voor oogen van verhelderd voelen, vindt

De blijde wil den weg ter heldre daad...



O zoo te loopen door dit zalig land,

Een man die dood zich leeft in 't overmoedig

Geluk van schoonheid die niet minder wordt,

Sinds, Liefde, uw schoonheids laaie dagebrand

Ligt over aarde en hemel uitgestort

Als water in een landschap overvloedig.