Sonett-Forum

Hoort, tonen zwaar uit klokkenmonde

Klinken zich vol tot woorden samen:

Oude, metaalheldere namen,

Dingen die wij niet meer verstonden;



Klankklaar en maatvast saamgebonden

Al de bloedwarme, felle, eenzame

Hartkreten die verdwalen kwamen:

Werelds oud volkslied weêrgevonden ...



Omniet? - De wind heeft ze gehoord

En joelt ze door de winternachten.

En Echo leert ze woord voor woord

Aan klankbodem van stilste schachten.

Zij gaan voortaan van reê tot reê

Op golfmuziek van eeuwge zee.