Sonett-Forum

Normale Version: Door U bemin ik werelds oudre dagen
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Door U bemin ik werelds oudre dagen,

Der hooge dooden zoete en reine zeden,

Vóor-openbaringen van U, die zagen

Zangers wier hartstocht echo-bruist door 't heden.



Uit U bemin ik in hun donkre steden

Dit menschdom krielend in wanhopig jagen,

In U 't geluk dat rijper toekomst drage

Wen schooner volk op schooner aard zal treden.



Tot nu had ik alleen de zon bemind

En de aarde en al haar groen en welig kruid

En God, - maar Die heeft lang in avondwind,

In bloemen veel, in oog van lachend kind

Mij onmiskenbaar zekerlijk geduid

Dat 'k aan Zijn hart om U genade vind.