Sonett-Forum

Nu bloeien al ziels zomersche getijden

Met de getijden van dit land tezamen:

Weken en maanden zijn dezelfde namen

Voor deelen van éen onverdeeld verblijden.



Klokken in klaar eendrachtig begeleiden

Peilen met tinkeltellend lood uit ramen

Van hemeltorens de kristallen vâmen

Van dag- en nachtvloeds golveloos verglijden.



Op luchtzeebodem, zomers tuin, waar rozen

Fieren in 't licht, eenig erkende kindren,

Rijzen wij, wit en rood, wij niemands mindren,

Uit menschelot tot bloemelot verkozen:

Twee bladerdonkren, nu bloeiopenbaarden

Tot moed van teêrst geluk op alschoone aarde.