Sonett-Forum

Normale Version: Ontstegen lente
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

Een vogel fluit; de buien zijn voorbij.

In zonlicht juicht de breed-gezwollen stroom.

Nu zijn der menschen oogen blij en vroom

Bij 't voelen van een lieflijker getij.



De zuiderzoelte kust de leden loom.

O, zaligheid van de avond, als gevlei

Van rozegeur gelooven in ons lei

Aan de eeuwge schoonheid van een liefdedroom.



O, wreede lente, o, zware kruisiging!

Voor wie der kleinen liefde niet ontsteeg,

En eenzaam is; uw lieflijk aanzijn leeg

Gelijk een schrijnend afzijn onderging.

O, lente, die in god-geluk omving

Hem die uit Zich tot Zich bevrijding kreeg!