Sonett-Forum

.

Stil ligt het katje bij mij op de bank,

Zijn rustig snorren ronkt mij kalmte toe,

Bijwijlen doet het de oogen open, moe

Van al 't ravotten, likt zich vlug de flank.

Uit verre straten sleept zich vage klank

Van dof geroezemoes en druk gedoe,

Dichtbij klaagt zacht een duif zijn koekroekoe,

Waar langs het muurtje wildewingertrank

Na rank zich slingert op het roomig wit,

En loom de spin in 't raad'rend webje zit.

't Is alles rustig, onbemerkt verglijdt

In d'eeuwenoceaan de kalme tijd;

Opeens een sprong, - met sidd'rend wiekgewuif

Ontsnapt aan kattenklauw de onthutste duif.