Sonett-Forum

Normale Version: De blik
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
.

Uw ernstige oogen mild op mij gericht,

Gaat gij soms zengend aan mijn hart voorbij.

En duizelingen wirrelen in mij

Tot heel mijn zwakke wezen is ontwricht.



Het is of ik uit wit verblindend licht

Door gouden schemeringen langzaam glij

Naar zachte duisterheden en een sprei

Van koelte dekt mijn zienloos aangezicht.



En als ik eindlijk tot het leven keer,

Zie ik uw diepe goudgrijze oogen weer

En uw schoon hoofd troostend tot mij genegen.



Mijn armen om uw hals...... en warm en lang

Voel ik uw adem streelen langs mijn wang

En beeft uw mond mijn warme lippen tegen.