Sonett-Forum

Normale Version: De eenzame
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Moeder, hebt gij dees foltring dan gewild,

Moet ik om u den barren nacht vervloeken?

Ik vind geen rust zelfs in de schoonste boeken,

Niets is er dat mijn dof gekerm nog stilt.



Gij smaaddet haar: toch was zij lief en mild...

Gij deedt ons de onherbergzame oorden zoeken

Waar ze eindlijk stierf. - Moeder, zal ik u vloeken

Nu weêr mijn droom bij 't wreed herdenken rilt?



Ach neen, dit bitter leed kan niets verzoeten,

Alles wakkert den brand der angsten aan:

Het is een hel waarin mijn ziel moet boeten.



En toch: den dood durf ik niet binnengaan

Want ook daar zal 'k dat bleek gelaat ontmoeten

Dat eindloos schreit om pijnen droef doorstaan.