15.08.2012, 21:35
Zooals een zoeker naar het goud
Dat in verschroeide zandwoestijnen
Of in vergletscherde ravijnen
De sombere aard verborgen houdt,
Ten laatst wel, afgesloofd en oud,
Zijn krachtlooze armoe voelt verkwijnen,
Maar altijd op 't eindlijk verschijnen
Van 't gouden wonderland vertrouwt;
Zoo zal 'k u zoeken rusteloos
Door 's levens woeste en ledige landen,
Waar elk verlangen eens verging;
En toch, toch zal mijn hart altoos
En onverdooflijk voelen branden,
Schoon Lief, den gloed, dien 't eens van 't uwe ontving.
Dat in verschroeide zandwoestijnen
Of in vergletscherde ravijnen
De sombere aard verborgen houdt,
Ten laatst wel, afgesloofd en oud,
Zijn krachtlooze armoe voelt verkwijnen,
Maar altijd op 't eindlijk verschijnen
Van 't gouden wonderland vertrouwt;
Zoo zal 'k u zoeken rusteloos
Door 's levens woeste en ledige landen,
Waar elk verlangen eens verging;
En toch, toch zal mijn hart altoos
En onverdooflijk voelen branden,
Schoon Lief, den gloed, dien 't eens van 't uwe ontving.