Sonett-Forum

Normale Version: Lenteliefde
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
O Lente! 'k Zie de knoppen zwellen:

Der planten sap, der menschen bloed,

Stuwt weer met rasscher vuurger gloed

Door kloppende adren, krachtge cellen.



De luwte-zware wolken snellen,

De lauwe regen ruischt en doet

De bloemen geuren, frisch en zoet,

En tintel-heldre bronnen wellen.



Schoon Lief, nu laat ons wondrend luistren

Naar wat de lente-machten fluistren:

Heb lief, heb lief, het leven lacht.



En zij ons beider zwijgend droomen

Eén zoet-verrukkend samenstroomen

Van onzer zielen rijpste gloed en kracht.