Sonett-Forum

Normale Version: Avondwolk
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De zon is doodgegaan. - Het paars geween der sferen

Ligt als een stille sprei over den droeven vloed;

De zon is doodgegaan, en haar blank-dampig bloed

Is langzaam neergedrupt in klankelooze meren.



Het melkig-blank opaal der schemerende luchten

Is met een teer gespeel van rose rood gevlekt:

Het spoor van 't veege bloed der zon heeft het beplekt

Met de aarzelende kleur van kort bezonde vruchten.



De lucht is teeder als soms wel een oud gedicht

Uit goud-doorgloeiden vrêe van heengegane tijden...



Nu zal, vereenzaamd, in statige witheid spreiden

Het vroom gedenken van het heengegane licht,



Een glans-doorzongen wolk die op de stilte drijft. -

Mijn vreugd is doodgegaan; - alleen mijn weemoed blijft.