15.08.2012, 17:42
Gelijk mystieke woudvogels die zacht
En zwart van veeren zijn, en 't licht der dagen
Stil-schuw ontwijken, - die het nimmer wagen
Hun groenige oogen te op'nen dan bij nacht,
Zoo is mijner gedachten duistre pracht:
Ze leven in het verre schaduw-vage
Woud van Verleden, waar geen zon komt dagen,
- Soms, langzaam, valt een blad, geluidloos, zacht -
Geen zonnestraal dringt door en geen geluid
Der wereld...Marmren stilte...Slechts het schreeuwen
Van heesche raven, tuk op lijkenbuit,
Of het weemoedig droomerig gefluit
Van eenen nachtegaal die eeuwen, eeuwen,
Verlangend wacht op zijne zonnebruid.
En zwart van veeren zijn, en 't licht der dagen
Stil-schuw ontwijken, - die het nimmer wagen
Hun groenige oogen te op'nen dan bij nacht,
Zoo is mijner gedachten duistre pracht:
Ze leven in het verre schaduw-vage
Woud van Verleden, waar geen zon komt dagen,
- Soms, langzaam, valt een blad, geluidloos, zacht -
Geen zonnestraal dringt door en geen geluid
Der wereld...Marmren stilte...Slechts het schreeuwen
Van heesche raven, tuk op lijkenbuit,
Of het weemoedig droomerig gefluit
Van eenen nachtegaal die eeuwen, eeuwen,
Verlangend wacht op zijne zonnebruid.