Sonett-Forum

Normale Version: Intocht
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De aanvallige Voogdes, alvorens te verschijnen, -

Proserpina, de gade wel doch weer de bruid, -

zond in het zalig dal den lichten stoet vooruit,

die kleur en klank zich om haar welkom zou doen twijnen.



En, - scheen de blijdschap ook een oogenblik te kwijnen

voor onverzadigde verwachting, - het geluid,

al spoedig weer door schroom of weemoed niet gestuit,

brak onverminderd uit de wilde tamboerijnen.



Dan trok, om de Vorstin der Lente te begroeten,

de stoet zich samen, en de weide, groen be-spreid,

lag open voor een dans van Haar gebloosde voeten.



Zoo scheen mijn leven ook vanzelve zich te moeten

opnieuw versieren met jeugds onbevangenheid

toen, liefste, uw binnenkomst in mij werd voorbereid.