Sonett-Forum

Normale Version: De Morgen
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Naarmate voor de zon, den heuvelen ontheven,

de nevels wijken en, bewogen op den wind,

de nachtelijke reede ontzeilen gaan, begint

in weide allengs en woud al verder zich het leven

aan 't groeiende geluk, den morgen, prijs te geven.

En als die vluchteling, de nacht, zich nog bezint

waar, onder struik of stronk, hij vlugst een leger vindt,

schittert in 't eerste vuur de breede zee reeds even.



Toch, - of de morgen wint en of de schemer wijkt,

of heviger de zon de hellingen bestrijkt, -

in damp verborgen blijft een verte 't oog verboden:



Zoo, - hoe de liefde groeit, ons het gemoed verlicht

en beiden tot ons heil verheldert het gezicht, -

blijft onbekend genot tot nieuwe liefde nooden.