Sonett-Forum

Normale Version: Hoe zou ik, schoonheid, tot u durven naad'ren
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Hoe zou ik, schoonheid, tot u durven naad'ren.

Ben ik geen zwerver in bestoven kleed,

die zich te zeer onooglijke' arme weet,

en daarom wijkt van blijden die vergaad'ren



tot avondfeest van zang, waar gondel gleed

naar ouden bouw, wiens lijn als levende aad'ren

veelkleurig licht ontgloeit; waar strooibloemblaadren

begroeten 't spel, dat ik omzwervend meed.



Kasteelplein wijd, fluweel en zijden waden

bekoren 't kleurgrage oog, gezangen ruischen

om teed'rer liefde schoon teer te doen raden.



Ik vlood naar zee, wier branding 'k hoorde bruisen

in 't eenzaam duin, als ver en verder klagen

van wie u, schoonheid, niet te naad'ren wagen.