Sonett-Forum

Normale Version: Het Stadje
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
In deze dagen nog van scheiding en verlangen

is mij 't herdenken van ons kort verleden zoet:

'k zie, 's morgens aan ons raam, weer van de zon den gloed

in 't golvende gordijn van uw los haar gevangen.



Ik zie den bloesem weer over de wegen hangen,

waarlangs gij bij mij gaat en 't helderroode bloed, -

nu levensblijdschap u den stap versnellen doet, -

levendiger het vel doorschijnen van de wangen.



Hier in dit stadje, waar ik dikwijls aan u dacht,

worden de straten leeg en langzaam, nu de nacht

er binnenkomt, gaat deur na deurtje omzichtig dicht.



En ik verbeeld mij, hoe nu 't milde, warme licht

der kamerlamp de ronding raakt van uw gezicht,

daarbinnen, ergens, waar gij zit en op mij wacht.