Sonett-Forum

Normale Version: Snellen, Johanna: Versteening
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Johanna Snellen
1870 - 1943 Niederlande


Versteening.


O kon ik lachen, kon ik weder weenen!

Ach, weenen doe ik wel, maar stil, te nacht,

wanneer de tranen vloeien traag en zacht

om iets dat langzaam in mij gaat versteenen.



En 't lachen, 't blijde lachen is heel henen,

waarin de jeugd uitschatert frissche kracht;

voorbij het zonnig hopen, dat de macht

tot daden en tot droomen kan vereenen.



Hoe anders dan toen in mij vurig, jong,

een vogel wild zijn melodieën zong

en 't leven was een drama felbewogen!

Nu is het mij een wassenpoppenspel,

waarin hij wijs is, waarin hij doet wèl,

die door den schijn het minste wordt bedrogen.