Sonett-Forum

Normale Version: Dubbel leven
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De droefheid hangt mij aan met zachte draden,

Ook waar de vreugd me omvangt met goudgespin:

De rank van klimop hangt nog licht beladen

Van 't bruine loof in voorjaars vroeg begin;



De trage mist drijft om besloten paden,

Een teere bloem geurt als een droom er in.

Diep onder de aarde zijn de zwarte zaden

Van telken jare 't nieuwe kleur-begin:



Zoo smeult er in mijn ziel de vonk van vreugd

Die uitslaat bij een klein gebaar, een woord;

Maar van der droefheid diep verscholen bronnen



Liggen de stille waatren onverstoord,

En stijgt een damp om al mijn lief geneugt,

Om al mijn fijnste en zachtste levenswonnen.