12.08.2012, 18:50
Henriëtte Labberton-Drabbe
H. des Tombe-Drabbe
1868-1928 Niederlande
Jonge Vrienden
O gele, stervenszachte najaarsblâren,
Tusschen de takjes, dun en teêr omlijnd,
Blaadjes die pas zoo sterk en groen nog waren,
Die nu als goud in 't mistig landschap schijnt -
'k Heb lief uw fijn-licht-droevige gebaren
Als herfstwind door uw teêre dunheid schrijnt,
Gelijk een trouwen vriend, die, oud van jaren,
Stil met de vredige oogen blikt naar 't eind.
- Ik houd zoo van die lieve oude menschen.
Zij dragen 't leven af aan wie hen mint,
Maar o zij gaan, zij gaan, en ach, dan vind
'k Mezelf met leege hande' en ijle wenschen. -
Late ik dan jongren in mijn leven treên,
Heffend me op sterken arm door 't leven heen.
H. des Tombe-Drabbe
1868-1928 Niederlande
Jonge Vrienden
O gele, stervenszachte najaarsblâren,
Tusschen de takjes, dun en teêr omlijnd,
Blaadjes die pas zoo sterk en groen nog waren,
Die nu als goud in 't mistig landschap schijnt -
'k Heb lief uw fijn-licht-droevige gebaren
Als herfstwind door uw teêre dunheid schrijnt,
Gelijk een trouwen vriend, die, oud van jaren,
Stil met de vredige oogen blikt naar 't eind.
- Ik houd zoo van die lieve oude menschen.
Zij dragen 't leven af aan wie hen mint,
Maar o zij gaan, zij gaan, en ach, dan vind
'k Mezelf met leege hande' en ijle wenschen. -
Late ik dan jongren in mijn leven treên,
Heffend me op sterken arm door 't leven heen.