Sonett-Forum

'k Zag Amsterdam steil stijgen uit het donker

fluweel van 't IJ in verrassende boog,

spatting van geel op zwart, luid lichtgeflonker,

een warre stapeling van gevels hoog

en torens tegen sterbepikte lucht,

waarvan in 't water lagen vreemd kontoeren,

bestroomd van andere wen, kleurenvlucht,

tramslangen, volgend staag elkander, voeren.

Na 't bange blauw van slurpende bruggaten

opnieuw geweldige blankte van straten,

bezaaid met menschen, poppetjes klein-zwart,

lantaarnvlam, laaiend naar der diepte hart

en lichtend lijnen van reuzengebouwen,

hoog in het duister van den nacht gevouwen.