Sonett-Forum

Normale Version: Een Koning
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Carel Scharten
1878-1950 Niederlande


Een Koning.


Dwaalde ik niet rond met mijnen vreemden lach,

een gek, die blâren at en zich vergastte

op gras, en meende dat hij 't triest hoofd waschte

in vloeiende' edelsteen, wanneer hij lag



in plassen aan den weg, dan, als hij zag

zijn voeten wand'len weer, zijn haar betastte

of daar de Kroon verloren, die er pastte,

een Koning, hij, de dwaas - was ik 't niet? ach....!



Ja, zoo was ik, zoo wankelde ik de wegen

langs, tot ik kwam binnen jouw zonn'gen tuin,

waar 'k in jouw zuiv're geur mij vond, genezen!



En klaar lachten jouw oogen, Lief, mij tegen

terwijl je zei: hoe is je blonde kruin

goud in de zon! mijn Koning zal je wezen!