Sonett-Forum

.

Door donkergroen kastanjelarenloover,

met kegelbloesems, wit en rozerood,

sterft, in oranjegouden straalgetoover

de schoone meizon heur gerusten dood.



Op lange lichtstralen geroeid, drijft over

fijn-blauwe luchtzee witte wolkjes-vloot;

zacht-zingend windje, koelte- en rustbelover,

fluistert vlei-streelend aan, en klaar en groot



tusschen ruizlende blaren, vonkt éen sterre,

eenzame droomster, die den stillen groet

van meinachts gouden naadring brengen moet....



Langs sluimrende avondlanen zingt, heel verre,

hupplend op luchtge voetjes van geluid,

kindergespeel, en sterft weemoedig uit....