Sonett-Forum

Normale Version: Aan X. de R. Geoloog en letterkundige.
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Laroche, 't lichaam van die lieve spin,

Die wijd en zijd de groene pootjes strekt,

Weeft jaar op jaar u in haar weefsel in:

Gelukkig 't stadje, dat u tot zich trekt,



Want het bezit de forsche martne-min,

Die door don mensch en de aarde wordt gewekt,

De min eens mans, die met gelijken zin

Der menschen aard en de aarde-schors ontdekt.



Wanneer ik later aan u denken zal,

Dan zie ik schoone gaven zonder tal:

Een man, die alles aan zichzelf ontleent,



Een man, die heel een wereld heeft gezien

En heel een geestenwereld bovendien,

En 't al in zich tot één gedicht vereent.