11.08.2012, 19:33
Hermann Teirlinck
1879 - 1967 Belgien
Sonnet voor Vader
Toen Grootmoederken stierf.
Ik hoor in mijn zielken, zoo zwaar en zoo hel,
Een klokke, die luidt over stervende zielen
En 't is of ik menschen ontwaar die er knielen...
De dooden... de dooden... die vliegen zoo snel!
Ik hoor in mijn zielken een daverend spel
Van orgels en weenende maagdekenszangen
'lijk stemmen die daavrend langs kerkbogen hangen
De dooden... de dooden... die vliegen zoo snel!
Ik wil niets meer zien en wil niets meer hooren;
Ik wil dat er vreê zij en stilte - als te voren;
Ik wil maar mijn denken, mijn stem en mijn woord,
Mijn harte bedriegen, en liegen, en liegen!
Die klokke en die orgels gaan schaterend voort:
De dooden... de dooden... die vliegen - die vliegen...
1879 - 1967 Belgien
Sonnet voor Vader
Toen Grootmoederken stierf.
Ik hoor in mijn zielken, zoo zwaar en zoo hel,
Een klokke, die luidt over stervende zielen
En 't is of ik menschen ontwaar die er knielen...
De dooden... de dooden... die vliegen zoo snel!
Ik hoor in mijn zielken een daverend spel
Van orgels en weenende maagdekenszangen
'lijk stemmen die daavrend langs kerkbogen hangen
De dooden... de dooden... die vliegen zoo snel!
Ik wil niets meer zien en wil niets meer hooren;
Ik wil dat er vreê zij en stilte - als te voren;
Ik wil maar mijn denken, mijn stem en mijn woord,
Mijn harte bedriegen, en liegen, en liegen!
Die klokke en die orgels gaan schaterend voort:
De dooden... de dooden... die vliegen - die vliegen...