08.08.2012, 15:38
Matthijs van der Merwede
Op de Wijn en Bus-poeyer.
DIE 'sWeerelds derden-deel om sijnen dronk vervloekt,
En niet de vrucht die sijne leden had ondekt,
En sijne rede met onred'lijkheyd bevlekt,
Maekt dat sijn dulle vloek noch heden reden soekt.
[p. 183]
'k Seg als mijn fiere moed dien dronken Boer onthoekt,
Der Turken Af-god had het breyn wat meer ontwekt,
Was sneger van gesicht, en spitsiger gebekt,
Dewijl hy doemden 'tgeen sijn reden had bedoekt.
Was maer dien droeven Munk, die ons de Hel ontgroef,
En met salpeeter 'toude Chaos maken kon,
Gestikt in sijne vond, gebleven in sijn proef,
Was 't een en 't ander noyt beschenen van de Son,
Soo raekten selden onse reden uyt de schroef,
En onser Steden pronk tot bloed-en-etter-bron.
Op de Wijn en Bus-poeyer.
DIE 'sWeerelds derden-deel om sijnen dronk vervloekt,
En niet de vrucht die sijne leden had ondekt,
En sijne rede met onred'lijkheyd bevlekt,
Maekt dat sijn dulle vloek noch heden reden soekt.
[p. 183]
'k Seg als mijn fiere moed dien dronken Boer onthoekt,
Der Turken Af-god had het breyn wat meer ontwekt,
Was sneger van gesicht, en spitsiger gebekt,
Dewijl hy doemden 'tgeen sijn reden had bedoekt.
Was maer dien droeven Munk, die ons de Hel ontgroef,
En met salpeeter 'toude Chaos maken kon,
Gestikt in sijne vond, gebleven in sijn proef,
Was 't een en 't ander noyt beschenen van de Son,
Soo raekten selden onse reden uyt de schroef,
En onser Steden pronk tot bloed-en-etter-bron.