08.08.2012, 09:50
Matthijs van der Merwede
Sonnet Aen Ionkvr: M.V.D. Op haer blond gekruld haer.
'k SEG aen den blonden krul, die om u wangen swierd,
Daer my het zieltje, sonder eenig ziel-versetje,
Gelijk een vliegjen in een schem 'rend spinne-netje,
Sig selven in verhangt, en ten verderve stierd,
Dat aerdig vinke-net van ons ontvlogen herten,
'tSteek-garen van ons min, de vlou van onse lust,
Dat ik hem dik beny dat hy u oogjes kust,
En niet en voeld den brand, die my soo diep gaet smerten.
Maer stel mijn weer te vree, dat hy geen Min verstaet,
Om uwe knop-roos te doen pronken op haer steel,
Waer van hem hoop noch vrees gaet sijn gevoelen wetten;
En dat, schoon hy alleen met u te bedde gaet,
Hy niet kan hoeden, dat ik hem u kusjen steel,
Ja selfs in sijn gesicht hem horens op ga setten.
Sonnet Aen Ionkvr: M.V.D. Op haer blond gekruld haer.
'k SEG aen den blonden krul, die om u wangen swierd,
Daer my het zieltje, sonder eenig ziel-versetje,
Gelijk een vliegjen in een schem 'rend spinne-netje,
Sig selven in verhangt, en ten verderve stierd,
Dat aerdig vinke-net van ons ontvlogen herten,
'tSteek-garen van ons min, de vlou van onse lust,
Dat ik hem dik beny dat hy u oogjes kust,
En niet en voeld den brand, die my soo diep gaet smerten.
Maer stel mijn weer te vree, dat hy geen Min verstaet,
Om uwe knop-roos te doen pronken op haer steel,
Waer van hem hoop noch vrees gaet sijn gevoelen wetten;
En dat, schoon hy alleen met u te bedde gaet,
Hy niet kan hoeden, dat ik hem u kusjen steel,
Ja selfs in sijn gesicht hem horens op ga setten.