Sonett-Forum

Normale Version: ? - (1643): Op een Sonne-blom
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Op een Sonne-blom.


NAer helder schijnent Licht, ghy door u gulde straelen,

Aen-lockt my dat ick steets met vreughden naer u keer:

Rijst ghy in’t Oosten op, of daelt in’t westen weer,

Ick volgh u, schoon u licht, mijn ‘s levens kracht onthaelen:

Aensiende dan met vreught, de oorsaeck van mijn quaelen,

Denck ick, o gulde Son, ghy my weer ‘t leven geeft,

U straelen zijn soo ‘t schijnt, mijn doodt, maer ‘t hert noch leeft:

Ick rijs weer door u hulp, hier naer uyt doodes zaelen,

Soo volgh ick dan met vreught, dat vriendelick gesicht:

‘t Gesicht, ‘twelck doch alleen, my die als doodt verlicht:

Wat doodt? ‘k segh ‘t is geen doodt, al of wy ‘t schoon doodt noeme,

O! aen-gename pijn, o! vriendelick verdriet,

Die voed gewenschte hoop, en acht u quellingh niet,

Gequel, ghy Leser lacht, en ‘t schijnt ghy kent die Bloeme.