07.08.2012, 16:05
Jacob Coenraetsz Meyvogel
fl. 1634
Tot lof des Autheurs.
Wat brenght de Ieught al voort om haar yets te vermaecken?
Wat sietmen menigh dicht van dees en die ghedaen?
Dit heeft oock, als met lust, Meyvogel aengevaen.
In sijn noch vrye staet doet hy op’t hooghste staecken
Brooddroncken sotterny, maer gaet de Minne raecken,
Niet door een hooge geest of door een trotse waen,
Maer siet, recht inde vreught, sijn Ieught hem heeft gheraen
Te schrijven op de Min een soete t’samen spraecke.
Hy neemt, hy neemt niet voor het welcke sal ontstichten
De menschen in haer doen of in Godts reyne plichten,
‘tIs redelijck voorwaer, het raeckt alleen de Min,
Die onder alle man ghemeen is om te pleghen,
Voorwaer die na sijn wensch geniet een soet vriendin
Tot Lief, tot Bruydt en Vrou, dat is Godts lieve zeghen.
fl. 1634
Tot lof des Autheurs.
Wat brenght de Ieught al voort om haar yets te vermaecken?
Wat sietmen menigh dicht van dees en die ghedaen?
Dit heeft oock, als met lust, Meyvogel aengevaen.
In sijn noch vrye staet doet hy op’t hooghste staecken
Brooddroncken sotterny, maer gaet de Minne raecken,
Niet door een hooge geest of door een trotse waen,
Maer siet, recht inde vreught, sijn Ieught hem heeft gheraen
Te schrijven op de Min een soete t’samen spraecke.
Hy neemt, hy neemt niet voor het welcke sal ontstichten
De menschen in haer doen of in Godts reyne plichten,
‘tIs redelijck voorwaer, het raeckt alleen de Min,
Die onder alle man ghemeen is om te pleghen,
Voorwaer die na sijn wensch geniet een soet vriendin
Tot Lief, tot Bruydt en Vrou, dat is Godts lieve zeghen.