05.08.2012, 15:35
Ghy stercke vorst des mins, die door u vlammich schieten,
De trootse herten dvvinght, en maeckt u onderdaen
VVat leeft, en leven doet, so datse willich gaen
In uvve slaverny, wat soet: maer meest verdrieten.
De Nymphen die haer woonst’ hebben, in diepe vlieten,
En connen noch u macht, noch vville vvederstaen,
Iae oock de Goden hoogh, hoe vvijs, hoe vvel beraen,
Moeten door u ghevvelt, veel smaed, en smart ghenieten.
Maer dees u macht, die’t al vervvint, vvat machtich lijckt,
Het eygen-liefdich hert, van mijn vrou niet verschrijct,
VVant sy gheduerich spot, met u en met mijn clachten.
Dus neemt u gulden schicht, u schicht vol soete smert,
Door-clieft haer elpen borst, op dat haer ysich hert,
Van eyghen liefd’ ondoy, om mijn verdriet te sachten.
De trootse herten dvvinght, en maeckt u onderdaen
VVat leeft, en leven doet, so datse willich gaen
In uvve slaverny, wat soet: maer meest verdrieten.
De Nymphen die haer woonst’ hebben, in diepe vlieten,
En connen noch u macht, noch vville vvederstaen,
Iae oock de Goden hoogh, hoe vvijs, hoe vvel beraen,
Moeten door u ghevvelt, veel smaed, en smart ghenieten.
Maer dees u macht, die’t al vervvint, vvat machtich lijckt,
Het eygen-liefdich hert, van mijn vrou niet verschrijct,
VVant sy gheduerich spot, met u en met mijn clachten.
Dus neemt u gulden schicht, u schicht vol soete smert,
Door-clieft haer elpen borst, op dat haer ysich hert,
Van eyghen liefd’ ondoy, om mijn verdriet te sachten.