Sonett-Forum

Normale Version: An me Vrau vanden Nes, Nazaretten & ç.
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
An me Vrau vanden Nes, Nazaretten & ç.



Men weet wel tis een verdriet'licke zaecke

Voor een ionghe vrauwe te sine absent,

Van haren lieuen man, die si bekent

Voor goet, ende seer wel t'haren ghemaecke

Want hoe wel si haer door+ die felle draecke

Der ialoursie, niet en laett verleeden,

En niet en acht de ghemeen achterspraecke,

Die ghebeurt als twee ghehuwde soo scheeden.

Ende al sijnse ghetrouwe onder hem beeden,

Deur Gods gracie, diet al vermagh alleene,

En doet dat zwaer is, wesen licht en cleene.

Nochtans soo heeft si oorzaeck' ongheblaemt

Om vreesen dat eenighe dief'ghe onreene,

Haer sau roouen den schat die haer betaemt.