Sonett-Forum

Normale Version: An mynen Heere van Watervliet & ç.
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
De Chronijcken gheeftmen dese eere en glorie,

Datse sijn ghetughen van zaken voorleden,

Meestersse des leuens, d'leuen, de memorie,

Het licht der waerheit, ende ooc des outheits zeden.

Want men siet daerinne wat alle andere deden,

Ende waermede dat si wel voeren eenpaer,

Ofte waer deur si quamen in druck en onvreden:

D'welc heet met d'sanders schade wijswerden voorwaer.

Maer wat verdient sulx d'welc de cronijcken (zom swaer

Tweedragtich, en besmet met faulten bouen schreuen)

Maect verstandich, suuer, accordigh ende claer?

Dit doen de Medaillen; maer wat zijnse alle gaer,

Zonder het uutlegh dat ghy daerop cont gheuen,

Dan een doot lichaem? d'welck ghy gheeft gheest en leuen?