03.08.2012, 16:12
Gelijk een pelgrim van het Heilig Land
Naar de eigen hut bracht mee een handvol aard,
Heb 'k héel mijn leven trouw en vroom bewaard
Uit Land-van-Droom, een handvol gouden zand.
't Was ál wat 'k meebracht van mijn bedevaart.
Geen bloem, geen schelp, die bleek de tocht bestand.
Ik zoek er gloed nog in van zomerbrand,
Waar 'k huivrend neerzit bij den winterhaard.
En heimlijk speel 'k er mee en teeder streel
'k De gele korrels, glijdend door mijn hand
Of plet ze glad tot peluw van fluweel,
Waar, kalm en vroom, wenkt Dood, die godsgezant,
'k Mijn hoofd zal vlijen, dankbaar voor mijn deel,
Zoo 'k zoet mag droomen van mijn Heilig Land.
Naar de eigen hut bracht mee een handvol aard,
Heb 'k héel mijn leven trouw en vroom bewaard
Uit Land-van-Droom, een handvol gouden zand.
't Was ál wat 'k meebracht van mijn bedevaart.
Geen bloem, geen schelp, die bleek de tocht bestand.
Ik zoek er gloed nog in van zomerbrand,
Waar 'k huivrend neerzit bij den winterhaard.
En heimlijk speel 'k er mee en teeder streel
'k De gele korrels, glijdend door mijn hand
Of plet ze glad tot peluw van fluweel,
Waar, kalm en vroom, wenkt Dood, die godsgezant,
'k Mijn hoofd zal vlijen, dankbaar voor mijn deel,
Zoo 'k zoet mag droomen van mijn Heilig Land.