Sonett-Forum

Normale Version: Nu wil ik, buigend tot uw bleek gelaat
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
Nu wil ik, buigend tot uw bleek gelaat,

Belijden ál wat 'k levenslang verzweeg,

Tot héel mijn leedzwaar hart is licht en leeg

En weer kan zingen - U zal 't doen geen kwaad,

Wijl over u de blanke wijding zeeg

Van 't Eeuwig Leven en gij de aard verlaat.

Maar 'k twijfel zeer of gij mij wel verstaat.

Diep in uw peluw lijkt ge al vreemd en veeg.

Uw ópwaartsche oogen zien reeds de aard niet meer.

'k Vrees dat ik wreed de rust koop van mijn hart,

Zoo 'k u, die morgen stijgt tot reiner sfeer,

De last belemmrend opleg van mijn smart.

'k Wil zwijgend knielen, nu gij weerloos ligt.

Ziel, bid voor mij, wen ge óprijst tot het licht.