03.08.2012, 16:10
'k Geef niet mijn liefde aan uitgedoofde grijzen,
Die, los van 't leven, dood reeds toebehooren,
Die door een God zich voelen uitverkoren
Te erlangen vreugde in verre Paradijzen -
Of voor den kalmen slaap, dien geen kan storen,
De stof, die de aard hun leende, zonder ijzen,
Gewillig ruilen, stil en vroom als wijzen -
Of die bepeinzen: - ‘Word ik weergeboren?’
Hoe zouden zij mijn hart, te jong gebleven,
Vol zongloed nog van 't ondergaande leven,
Mijn nood, mijn angst, mijn twijfel ook begrijpen?
'k Verberg hun spot hoe nog mijn handen beven,
Die 'k hield zoo lang ten levensboom geheven,
Waar nooit voor mij de vrucht der vreugd zou rijpen.
Die, los van 't leven, dood reeds toebehooren,
Die door een God zich voelen uitverkoren
Te erlangen vreugde in verre Paradijzen -
Of voor den kalmen slaap, dien geen kan storen,
De stof, die de aard hun leende, zonder ijzen,
Gewillig ruilen, stil en vroom als wijzen -
Of die bepeinzen: - ‘Word ik weergeboren?’
Hoe zouden zij mijn hart, te jong gebleven,
Vol zongloed nog van 't ondergaande leven,
Mijn nood, mijn angst, mijn twijfel ook begrijpen?
'k Verberg hun spot hoe nog mijn handen beven,
Die 'k hield zoo lang ten levensboom geheven,
Waar nooit voor mij de vrucht der vreugd zou rijpen.